Vreemdgaan

Overspel is hoog spel

Zo’n buitenechtelijke relatie, dat is nog een heel gedoe. Wat is vreemdgaan eigenlijk? In de volgende definitie (van de website vreemdgaan-overspel.nl) kan ik me wel vinden: Vreemdgaan is het aangaan van een seksueel georiënteerd contact buiten je vaste relatie, waarvan je weet dat je partner dat niet accepteert als hij of zij op de hoogte zou zijn. Om die reden vindt vreemdgaan per definitie stiekem plaats.

Cijfers

Duidelijke cijfers zijn hierover niet beschikbaar maar tussen de 40 en 76 procent van de mensen in een vaste relatie krijgt ermee te maken. Grofweg één op de twee. Om de één of andere reden – het zal de leeftijd wel zijn – zie ik veel vreemdgaande veertigers. Die zitten doorgaans met hun partner klemvast tussen verplichtingen tegenover ouders of kinderen, sleur en hypotheek. Het blijft niet eeuwig vanzelf leuk, zoveel is duidelijk, en ergens in hun achterhoofd fluistert een stemmetje: ‘Nu kan het nog…’.

Een paar weken geleden las ik in de krant dat veertigers gemiddeld iets minder dan één keer per week met elkaar vrijen. Niet heel gek, als je al lange tijd een vaste relatie hebt. Eerlijk gezegd vind ik het nog best veel, ik spreek ook heel wat mensen die nauwelijks tot niet met elkaar vrijen. Het is moeilijk om het leuk te houden. Je kent elkaar van haver tot gort, je weet het allemaal wel. En als je elkaar buiten bed ook een beetje kwijt bent geraakt kan er zomaar een verlangen naar Liefde en Passie met hoofdletters ontstaan. Niet dat je nou ineens wilt scheiden, daarvoor hou je veel te veel van je partner. Maar een leuke collega kan dan ineens wel érg aantrekkelijk worden.

De praktijk

Buiten-relaties kennen vaak een lange aanloop. Spanning van tevoren, wikken en wegen; de meeste mensen doen het niet zomaar. Wel, niet, toch maar wel, zoenen, nee, dit kan niet! Of toch wel? Hart en verstand strijden om voorrang, nachtrust sneuvelt en thuis probeer je zo normaal mogelijk te doen. Dat kost bakken met energie. Vaak is dit het moment waarop mensen bedenken: ‘Het was een mooie droom, maar nee, toch maar niet… Ik wil dit mijn partner niet aandoen en trouwens, ik trek het niet.’ Een andere groep doet het wél: opwinding en energie maken zich van hen meester, het is hoog spel en ze willen het spelen. 

Overspel is net een achtbaan. Het is spannend om elkaar te leren kennen, fysiek te worden met een andere man of vrouw. Het is vaak dampend hete, hitsige seks. Dat wordt nog eens versterkt door de mogelijkheden of vooral ónmogelijkheden van wederzijdse agenda’s en een plek om het te doen. Buiten de deur wordt er vaak gevreeën in auto’s, bossen en daghotels. Je loopt de kans om betrapt te worden. Per definitie is het een stuk spannender dan in de echtelijke sponde. Het is een unfaire vergelijking die vaak negatief uitvalt voor het thuisfront.

Je kunt daardoor het zicht verliezen op wat je wél hebt, thuis. Iemand die al langdurig met je optrekt. Met wie je samen kinderen hebt, misschien. Van wie je de familie, vrienden, zwakke plekken en liefste tederheden kent. Die je niet afrekent op een scheet meer of minder, die de slingers ophangt als je jarig bent. Aan wie je jezelf niet hoeft uit te leggen. Je partner op de Kerstborrel, die precies weet hoe jij over je collega’s denkt. Voor wie je de schone schijn niet hoeft op te houden. Soms schat je dat gewoon niet meer op waarde. Dat is jammer.

Als het uitkomt

De meeste buitenechtelijke relaties komen uit. Er stond per ongeluk een chatje open of je partner vermoedde iets, ging op zoek en vond een email die niets aan de verbeelding overliet. Kwaad en verdrietig confronteert hij of zij je en dan heb je heel wat uit te leggen. Je hebt heel lang in het duister geopereerd, misschien weet er helemaal niemand waar jij mee bezig bent.

Er zijn een paar mogelijkheden. Het is niet ondenkbaar dat je partner je de deur uitzet. Hij of zij is daar altijd heel duidelijk over geweest: het is onbespreekbaar, dat dóe je niet. Daar ligt de grens. Er zijn ook partners die enorm schrikken en boos worden maar die er wel voor kiezen om samen verder te willen. Soms volgen er nachtenlange gesprekken: wat deed je, hoe vaak, waarom? Hoe kon je? Wil je verder met mij? Is het echt over nu? De uitkomst is hier vaak: We gaan verder, maar geen leugens meer! Dit hele proces kan de intimiteit in de relatie enorm versterken. Er zijn ook mensen die zeggen dat ze het nooit meer doen, terwijl na verloop van tijd het vuur van de buitenliefde toch weer oprakelt. De derde in het spel laat zich misschien niet zomaar aan de kant zetten. Dan volgen er meer leugens. Zo kom je van de regen in de drup.

Hoe is dat bij jullie? Zie jij jezelf meer als vreemdganger of als trouwe partner? Of ben je meer van de openheid, zou je het zeggen als je kriebels in je buik kreeg van een ander? En hoe zou het bij jullie verder gaan als één van tweeën een keer met een ander vree? Zou je het kunnen vergeven, zou je je partner nog vertrouwen? Wat zou het met je doen? Ik vind het leuk als je hieronder een reactie achterlaat! Dat kan ook anoniem.