Hoezo ontspannen… Stress!
Je relatie om zeep helpen lukt op twee momenten in het jaar extra goed. Na de decemberstress van Sinterklaas, Kerstborrels en de Kerstdagen met ouders en schoonouders sneuvelt menig relatie. In veel families speelt wel wát, en alle eigenschappen die je vervelend vindt aan je partner en familie komen in die maand ruim aan bod… Blog: Kerststress. De tweede hoos in scheidingsaanvragen volgt na de zomervakantie. Twee of drie weken samen, in wat krappere behuizing, zonder werk als afleiding, maken het pijnlijk voelbaar als je eigenlijk uitgepraat bent. Je probeert het nog een keer, je krijgt mot op de camping of onderweg naar een bezienswaardigheid en Póef! De vlam slaat in de pan. Misschien blijf je nog anderhalve week beleefd doen omwille van je kinderen, maar bij thuiskomst weet je dat de koek op is. Je hebt het écht geprobeerd, en als het in de vakantie niet leuk wordt, wordt het dat nooit meer, denk je.
Uitgepraat
Dat denk je inderdaad. Je hebt waarschijnlijk te lang gewacht met een keertje goed praten met je lief. Dus dan zit je daar, op de camping, en uit verveling trek je nog maar een fles wijn open. Als je kinderen hebt, kiezen die natuurlijk dít moment uit om eens flink te gaan dreinen en zin om te koken had je toch al niet, met die hitte. Als de rust rond een uur of tien is weergekeerd, kijk je eens naar je partner en je denkt: ‘Wat hebben wij nou eigenlijk nog?’. En omdat je het verder ook niet meer weet, zeg je het een keer hardop: ‘Wat hebben wij nou eigenlijk nog, samen?’. ‘Hoezo?’ vraagt je wederhelft, ‘Wat bedoel je daar mee?’. En voor je het weet barst je uit. Dat jullie al in geen vijf maanden fatsoenlijk hebben gevreeën. Dat er avonden voorbij gaan zonder dat jullie een woord wisselen, ja, misschien of je de auto nodig had, vrijdagavond. Dat je nooit meer voelt dat je belangrijk bent voor de ander. Dat iederéén belangrijker en interessanter lijkt te zijn dan jij. Dat je je waarschijnlijk beter had vermaakt in je eentje, dan had je tenminste gewoon aan de rand van het zwembad een beetje kunnen gaan zitten kletsen. Alles beter dan dit.
En voor je er erg in hebt ga je met zijn tweeën in de fik. Want als je hier eenmaal bent aangeland hebben er twee mensen pijn. Dus krijg je naar alle waarschijnlijkheid de volle lading terug. Het is begrijpelijk dat het zo gaat maar het helpt je niet. En het is jammer, want het kan ook anders.
Een vraag zoals hierboven: ‘Wat hebben wij nou eigenlijk nog samen?’, is voor bijna niemand goed te beantwoorden. Dat geldt ook voor de vraag: ‘Hou je nog van me?’ en ‘Je gaat zeker vreemd met die collega van je…’. Dit soort ‘vragen’ lokt de wedervraag: ‘Hoezo?’ uit en jaagt je partner meteen in het defensief.
Wél doen deze vakantie:
Begin met sfeerverbeteraars: Waardeer je partner voor wat die doet. Wees zelf ook leuk, doe eens iets onverwachts. Praat, over wat jullie meemaken. Toon belangstelling, deel je eigen gevoelens, luister…
Bedenk wat je wél wilt in plaats van wat je niet wilt: Bijvoorbeeld: een keer uitslapen in plaats van altijd het ontbijt klaarmaken. Of: als je graag wilt voelen dat je er nog toe doet voor de ander, wat zou je dan dat gevoel geven? Vraag je ook eens af wat je partner mist bij jou: Waarschijnlijk ben jij ook al lang niet meer je gezelligste zelf, of de partner die je zou willen zijn.
Zoek een goed moment, laat de wijn nog even met rust en deel wat je hebt bedacht: Hoe meer ik-boodschappen, hoe beter. Géén verwijten. Onder ieder verwijt schuilt een wens. Vertel díe aan je partner.
En last but not least:
Luister! Ik herhaal het nog een keer: Luister! Schiet niet in het verweer, bedenk niet vast een antwoord, zoek niet vast wisselgeld, nee, luister…
Dan zou het zomaar deze keer een goed gesprek kunnen worden in plaats van knallende ruzie. Koester de momenten dat het jullie lukt om in gesprek te blijven, neem je tijd. Daar is het vakantie voor : )
Recente reacties