Uitgepraat

Veel relaties gaan aan redelijkheid ten onder. ‘We maken eigenlijk nooit ruzie…’, hoor ik vaak van mijn cliënten. Soms noemen ze voorbeelden van familie of bekenden die alleen maar tegen elkaar konden schreeuwen en vastzaten in een ongelukkige relatie. Zó willen ze zeker niet worden. Ze proberen alles redelijk uit te praten en blijken bij nader inzien al jaren in kringetjes rond te draaien. Ze laten niet zien dat ze boos zijn, ze uiten hooguit wat milde irritatie. Hoe pijnlijk ze gekwetst zijn, merk je niet. Ze slaan dicht en denken dat als de ander écht om hen zou geven, die dit gedrag nooit zou vertonen. Hoe bang ze kunnen zijn om de ander te verliezen, zullen ze nooit laten zien. En gek genoeg zitten ze daarmee vooral zichzelf erg in de weg. Die ander heeft namelijk niet door, of maar een beetje, dat er iets aan de hand is. Die gaat af op de signalen die hij krijgt. En hoe meer boosheid, verdriet en onzekerheid worden weggestopt, hoe groter de rugzak met oud zeer wordt. Gaandeweg verdwijnt zo de intimiteit uit het samenzijn. Totdat de koek op is, en de relatie doodgebloed.

Ruzie maken hoort erbij

Als je verliefd bent vind je alles leuk aan elkaar, je kunt elkaar wel opvreten, je wilt de ander van haver tot gort leren kennen. En je bent de leukste versie van jezelf. Die fase duurt 3 tot 18 maanden. Daarna land je op aarde en ga je je relatie vorm geven IRL. Familie en vrienden gaan weer meer plek innemen in je leven, misschien ga je samenwonen. In deze fase bemerk je soms kleine irritaties. Heel normaal. Schoffel die niet te snel onder het tapijt, kissebissen over onbenulligheden – de spreekwoordelijke afwas – en er samen weer uitkomen vergroten je vaardigheden om het over grotere verschillen ook eens te worden. Zie ruzie eens als een kans: zonder wrijving geen glans!

Wat emoties je te zeggen hebben

Ik breek een lans voor ruzie maken en het toelaten van de emoties die bij boosheid, verdriet en kwetsbaarheid horen. Stemverheffen, huilen, weglopen en de deur dichtsmijten… Die emoties laten zien dat er écht iets voor je op het spel staat. Ze willen je laten voelen dat je in beweging moet komen omdat iets niet goed voor je is. Tegelijkertijd laten ze de ander zien dat het tijd is om op te letten. Ik pleit hier niet voor regelmatig uit je plaat gaan en het servies aan stukken gooien, ik pleit voor: laten zien wat er in je leeft, mét de lading die het voor je heeft. Dat is niet redelijk of volwassen, maar het is wel eerlijk en oprecht. Het kan je relaties verrijken als je kunt uiten wat iets voor je betekent.

Als je eerste poging strandt: kom erop terug

Laten zien wat je voelt is soms best even wennen, in het begin. Misschien vlieg je een keer uit de bocht. De partner die het over zich heen krijgt, kan zich wild schrikken, en dichtslaan of in de verdediging schieten. Neem dan een time-out en kom er binnen 24 uur op terug. Erop terugkomen is belangrijk, wil je een ruzie productief maken. Het is handig als degene die het gesprek afbreekt het ook weer oppikt, anders ga je met zijn tweeën op elkaar zitten wachten. Dat schept onzekerheid en ergernis en daar zit je nu niet op te wachten. En als de ergste druk wat van de ketel is kun je beter uitleggen wat je zo emotioneel maakte.

Tips

• Wees eerlijk en duidelijk: Wat voel je? Wat wil je? Wat betekent het voor je?
• Stel je partner dezelfde vragen
• Parkeer je neiging om te reageren. Luister vooral met het doel de ander te begríjpen